Δείλι
οι ζωντανοί πενθούν 
δείλι 
οι άνθρωποι σιγούν 
σε αυτήν την άκρη του κόσμου
και εγώ στο μεταίχμιο
προσπαθώ να σπουδάσω την ζωή
να μάθω τα γιατρικά της ψυχής
να κλείσω τις πληγές των αποχωρισμών
να φροντίσω την άνοιξη
που έσπειραν οι επαναστάσεις
στα κόκκινα παρτέρια του Μάη
Ξεθάβω από την απύθμενη σιωπή τις αισθήσεις
και εναποθέτω το κορμί μου σε θέση μάχης
σε καμιά στεριά δεν θα πεθάνω
παρά μόνο θα σβήσω την ζωή μου
στων ερώτων τα πύρινα φιλιά
και των επαναστάσεων την ακατάσβεστη φλόγα. 
( Υπό έκδοση)