ΔΙΑΦΑΝΗ ΣΤΙΓΜΗ

Ταξιδεύει το βλέμμα
Από το ανοιχτό παράθυρο
στο απέραντο του ουρανού
... Λευκό σύννεφο απλωμένο
στον μενεξεδί ορίζοντα
πλανιέται στο χρυσαφένιο απόγευμα.
Έρωτας – φως
Αρχή –τέλος
Το πλοίο γλιστρά απαλά
έξω από το λιμάνι
Έτσι απαλά
γλιστράει η ψυχή μου
από τα χέρια σου
Τρεμοπαίζει το δάκρυ
στην άκρη του ματιού
μέχρι να κυλήσει
και να φωλιάσει
στην βαθιά ρυτίδα της απουσίας.

Απο την ποιητική συλλογή
''Χαμόγελα της μοναξιάς''

Εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ