Πέμπτη 31 Μαΐου 2012


                                            
 ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Σκοτάδι απλώνεται αργά  στον ουρανό της πόλης.
Στα νοτισμένα  στενά
συναντιούνται οι μνήμες με την νύχτα .
Αρχίζουν  το σεργιάνι  στα υπόγεια του μυαλού.
Παίζουν το αγαπημένο τους κρυφτό..
με την ψυχή.
Προσπαθώ να ξεφύγω.
Μάταια!
Με ανακαλύπτουν παντού
Συμμαχούν με το σκοτάδι.
Αμείλικτες !
 γεμίζουν το παρόν,
πυρπολούν την νύχτα .
Σικέ το παιχνίδι  καταλήγει σε ήττα.
Τα χλωμά φώτα των ΝΕΟΝ
φωτίζουν την ασέληνη νύχτα.
Η σκιά της μοναξιάς
ακολουθεί  τα βήματα που σέρνονται
Θησείο, Ερμού ,Αθηνάς.
Αθηνάς και Ευριπίδου.
Μόνη συντροφιά
              τσιγάρο μισοσβησμένο
              στην άκρη των δακτύλων
              Το βήμα βαραίνει
Η  ανάσα αδύναμη
Γονατίζω στις κρύες πλάκες,
μετρώ τα χρόνια μου στην άσφαλτο,
στις μαρμάρινες  άκρες του πεζοδρομίου.
Χάνομαι……
 ανάλαφρο το χέρι της,
βυθισμένο σε γάντι ,μαύρο βελούδο
αγκαλιάζει τους ώμους .
Το κόκκινο των χειλιών της,
διαγράφει στο σκοτάδι
 φωτεινό χαμόγελο.
Σήκω ! γνέφουν οι ψεύτικες βλεφαρίδες.
Στηρίζω την πλάτη μου στον τοίχο
Την  κοιτώ.
Βαμμένα μαλλιά,
κόκκινο κοντό φουστάνι ,γόβα στιλέτο.
Με κερνάει τσιγάρο.
Δεν θέλω να θυμάμαι
Προχωράμε πιασμένες από το μπράτσο
-Μην φοβάσαι τις μνήμες.
Σπασμένοι ήλιοι, λαμπερά κομμάτια
φωτίζουν την ζωή μας.
Μην φοβάσαι τον πόνο.
Οι μεγάλες πληγές
γεννάνε
μεγαλύτερα όνειρα.
Απομακρύνεται….
Λάγνο περπάτημα, ηδονικό.
Το ρυθμικό τραγούδι των τακουνιών της
χάνεται
στον θόρυβο της νύχτας.
Ευχαριστώ…. Ψιθυρίζω…
Τζένη, Ράνια, Βικτωρία ……
 λαμπερό κομματάκι
των σπασμένων ήλιων της μνήμης μου.  

              
     Ποιητική συλλογή "ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ"
     Εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Παρουσίαση ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥ ΡΕΣΑΛΤΟΥ -Φιλοτεχνικός Όμιλος Τριπόλεως 23.1.2012






                                ΜΕΡΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΕΣ    

 Ταξιδιάρικες μέρες
τρέχουν μέσα στον χρόνο
περνούν  βιαστικές
μπροστά σ το ιδρωμένο τζάμι του παλιού καφενείου,
όμοιες με τα γκρίζα σύννεφα
του φθινοπωρινού ορίζοντα.
Κίτρινα βρεγμένα φύλλα οι αισθήσεις
πεσμένα στο νοτισμένο πεζοδρόμιο.
Θέλω να περπατήσω στην βρεγμένη πλατεία
λυσσομανάει η όστρια
σιγανό ψιχάλισμα
νότα μελωδική  
συντροφεύει την μελαγχολία των βημάτων.
Γκρίζο το σκηνικό της Πόλης
πλανεύει την ματιά
              Παραδομένη στις  φθινοπωρινές γητειές της
             άπλωσα το χέρι να σου δείξω
             μα…
             δεν ήσουν πλάι μου.


             Ποιητική Συλλογή " ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ"
             εκδόσεις "ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ"