ΝΟΕΜΒΡΗΣ

Δεν είναι άνυδρη αυτή η γή 

κι ας είναι ατέλειωτος ο χειμώνας τα χρόνια τούτα

 ένας επαναλαμβανόμενος Νοέμβρης 

για αυτήν την πατρίδα που μεγαλώνει και παλιώνει όμορφα. 

Ο Νοέμβρης κρύβει ζωή ,

κρύβει μέσα του μυρωδιές έλεγες.... 

καθώς ανηφορίζαμε στην κορφή 

περνώντας ανάμεσα 

στην βαριά νοτισμένη ομίχλη . 

Θεία η δύναμη του μήνα,

την μύριζες, 

την ένοιωθες στο λιομαζώμα, στη μεσοσπορά,

στον τελευταίο τρύγο 

που κόχλαζε στα ρακοκάζανα του Ψηλορείτη. 

Νοέμβρης με τις μεγάλες νύχτες τις ,ξελογιάστρες .

Ρόδο εκατόφυλλο η ψυχή 

 άνοιγε τα άνυδρα φύλλα να γευτεί την μελιτοφόρο λύρα , 

την μέθεξη της παρέας ,

την θαλπερότητα της φωτιάς 

την λυτρωτική δύναμη της ρακής στον ουρανίσκο . 

Νοέμβρης της μεγάλης εξέγερσης .

Κοίτα τι περίεργα πράγματα... 

πώς η ιστορία ξεδιαλέγει στιγμές 

και τις κλώθει ξανά απο την αρχή στην άυλη ανέμη του χρόνου.

 Νοέμβρης και τώρα άλλος Νοέμβρης 

 στις μεγάλες του νύχτες 

για άλλη μια φορά πορεύονται οι εξεγέρσεις 

απ΄ της βροχής του το νερό και απο των δακρυγόνων τα δάκρυα κυλάει το όφελος Μεγαλώνει η ζωή μεγαλώνουν και οι ιστορίες 

κι όπως ταξιδεύουμε ταξιδεύουν και αυτές μαζί μας 

υλικό πολύτιμο που γραδάρει τις ψυχές να τολμήσουν ,να διεκδικήσουν ,να ανατρέψουν Ε.Μ............Νοέμβρης 2010.....Ανώγεια..

Ποίηση...πολιτικό σημάδι των καιρών...

Και ξαφνικά άνοιξε παράθυρο στην ποίηση, βιβλία ξεσκονίζονται και σελίδες ατσαλάκωτες γνωρίζουν άγγιγμα χεριών. Η ποίηση ξαναδίνει το παρόν της. Blogs, sites, face book αμιγώς πολιτικά εκφράζονται αυτόν τον καιρό μέσω της ποίησης, αναρτώντας στα περιθώρια των σελίδων και στις προμετωπίδες τους, στίχους ή και ολόκληρα ποιήματα ποιητών της πρώτης και δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Αναρωτιέμαι αν αυτή η ανάγκη προκύπτει είτε γιατί κόπασαν οι εξεγέρσεις μας, είτε γιατί.. ίσως σε αυτό το κίνημα προϋπήρχε το σπέρμα του ατελέσφορου και της ήττας. Ήταν όμως μια ήττα μετά από αγώνες, πόλεμος, εμφύλιος, επαναστάσεις, εξεγέρσεις, απώλειες, αίμα. Σήμερα η ήττα είναι συνειδησιακή. Μας σάπισε ο καναπές, μας εξάντλησε ο φόβος και η κατάθλιψη εξόντωσε τις αντιστάσεις μας. Εγκαταλείψαμε την μάχη διαπομπεύοντας τους φόβους μας . Φτωχοί και φοβισμένοι αφήσαμε τις ζωές μας έρμαια στην τυφλή βία της εξουσίας , στις πολιτικές του ξεπουλήματος. Και από νύχτα σε νύχτα, από μέρα σε μέρα οι λέξεις φτώχυναν, έγιναν απειλητικές, αυξήθηκαν οι αριθμοί και τώρα πια μετράμε το νοίκι, το χαράτσι,το φαΐ των παιδιών μας, την αρρώστια των γονιών μας, το ολοκαύτωμα, εντέλει, της πατρίδας και της κοινωνίας. Ψάχνουμε τα χαμένα χαμόγελα των φίλων, το ζεστό βλέμμα τους και το φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Ποίηση, λοιπόν, για να εξωραΐσουμε τον φόβο… παιχνίδι με τις λέξεις, όχι απειλητικές σαν τις δικές τους, λέξεις δικές μας, αλληλεγγύης, λέξεις ποιητών που δουλεύτηκαν χρόνια τώρα στις συνειδήσεις μας. Ποίηση για να φωτιστούν τα σκυθρωπά βλέμματα, να ανασηκωθούν τα σκυμμένα κεφάλια, ποίηση για να γραδάρουν οι ψυχές να βγουν από την φυλακή τους. Ποίση... στίχοι... λέξεις, λέξεις κρυμμένες, επιστρέφουν να αντιμετωπίσουν το άχθος των καιρών...ίσως αφυπνίσουν την συνειδησιακή μας αλλαγή... ίσως στρατηγήσουμε ξανά τις μικρές μας επαναστάσεις ,ίσως σηκώσουμε την ελπίδα πάνω από των θυτών μας την γκρίζα σκιά. http://www.logwn-paignia.gr/tauepsilon973chiomicronsigmaf-13.html